Peter 41 jaar

Is het contact met zijn lichaam al heel lang kwijt

Wanneer ik met Peter aan de slag ga merk ik dat hij snel is afgeleid en er vaak met zijn hoofd niet bij is. Hij verdwijnt in zijn gedachten; Over wat er gisteren was, wat er morgen komt en vooral wat er speelt met zijn zoon.

Peter maakt zich zorgen over zijn zoon Bas (14 jaar). Het gaat niet zo lekker met Bas; hij loopt op school vreselijk uit de pas, maakt er thuis een zootje van en als Bas bij zijn moeder is krijgt Peter vaak commentaar over wat hij allemaal niet goed heeft gedaan in de dagen dat Bas bij hem was.

Voor Peter is het een lastige situatie, want hij wil maar één ding en dat is dat het goed gaat met zijn zoon. Peter voelt niet aan wanneer hij genoeg gegeten heeft, dus eet makkelijk teveel en alcohol is voor hem ook een zwakke plek, alleen Bas niet thuis is uiteraard. Hij wil wel het goede voorbeeld geven!

“Hoe het met mij gaat maakt me niks uit, ik ben niet belangrijk. Als het met Bas maar goed gaat!”

Helaas zit hem nu net daar het knelpunt bij Peter. Wat hij in het begin van het traject niet zo in de gaten had, is dat het juist heel veel uitmaakt dat het met Peter niet goed gaat!

Voor veel ouders is dit een soort van blinde vlek

Wat helemaal niet raar is als je geen weet hebt van hoe dit eigenlijk werkt. Om te snappen wat grote invloed heeft op het welzijn van een kind, zijn drie dingen wat mij betreft het meest belangrijk om te weten:

1. Een kind kijkt naar jou als grote voorbeeld: Hierin is het dan ook heel belangrijk of jij laat zien hoe je een fijn leven hebt met jezelf. Dus hoe je met emoties omgaat die niet prettig zijn, hoe je dingen aanpakt die lastig zijn, hoe jij voor jezelf zorgt en dat je OK bent met jezelf. Je kunt wel zeggen dat het ok is, maar als ze iets anders bij je oppikken of je andere dingen zien doen, dan heeft dat praten totaal geen invloed op wat zij van je leren.
2. Voor een kind ben jij belangrijker dan hij/zij zelf: Een kind is zo geprogrammeerd dat het ze niet beter zal gaan dan de ouder. Ze zullen zichzelf dan ook makkelijk de schuld geven als het de ouder niet goed gaat. Wanneer je zelf nog e.e.a. te verwerken hebt vanuit je eigen opvoeding, jeugd of wanneer je iets naars hebt meegemaakt waar je eigenlijk niks mee wilt (je stopt het weg of ontkent het zelfs), merk je bij een kind vaak dat ze extra hun best gaan doen om die ellende van je over te nemen.
3. Een kind is half zijn moeder en half zijn vader. Biologisch gezien heeft een kind altijd een vader en een moeder. Dit is een belangrijk feit, omdat dit in het DNA van het kind vast zit. Wanneer een van de twee wordt verzwegen of er is bijvoorbeeld een conflict tussen de twee, kan dit een intern conflict bij het kind veroorzaken. Als het ware wordt er van het kind verwacht dat het een keuze maakt tussen twee kanten van zichzelf.

En Peter?

Peter wilde eerst zelf niet aan de slag met zijn eigen gedrag en zijn oude zere plek, maar helaas leverde alles wat hij en zijn ex ook deden voor Bas niks op. Totdat Peter een traject volgde waarbij hij stevig aan de slag is gegaan. Hij heeft zijn relatie met zichzelf kunnen verbeteren en geleerd om de pijn uit zijn verleden te herkennen en te kunnen dragen.

Met Bas gaat het inmiddels ook de goede kant op, al blijft het lastig voor hem om gescheiden ouders te hebben. Het is inmiddels wel ok voor iedereen dat het soms lastig is, wat eigenlijk ook gewoon bij het leven hoort….